online od 1999 roku!

Rzeka Biała Tarnowska odzyska swoje funkcje przyrodnicze

25.03.2011. 00:19
opublikowane przez: Redakcja Naukowy.pl

Działania zmierzające do przywrócenia funkcji przyrodniczych prowadzone są w dolinie rzeki Biała Tarnowska (woj. małopolskie). Planowane jest odnowienie populacji łososia i innych zwierząt oraz przywrócenie lasów łęgowych w zasięgu wód powodziowych. Projekt realizuje wspólnie Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Krakowie, Instytut Ochrony Przyrody PAN oraz organizacja ekologiczna WWF Polska.

,,Projekt prowadzony przez RZGW, IOP i WWF stanowi jeden z nielicznych w Polsce przykładów kompleksowego przywrócenia rzece i jej dolinie ciągłości ekologicznej i związanych z tym funkcji przyrodniczych" - zaznaczył rzecznik prasowy WWF Polska, Paweł Średziński.

W ramach projektu zaplanowano przebudowę czterech stopni wodnych w dolnym i górnym biegu Białej Tarnowskiej. Jednocześnie prowadzone będą prace na rzecz przywrócenia możliwości swobodnych wylewów koryta rzeki w miejscach, gdzie tereny nadrzeczne są słabo zagospodarowane. Odtworzone zostaną tam lasy łęgowe znajdujące się w zasięgu wód powodziowych.

Jesienią ubiegłego roku ruszyły prace na stopniach w Ciężkowicach i Pleśnej, mające na celu udrożnienie ich dla migrujących łososi. Obecnie zaczyna się przebudowa kolejnych stopni w Kąclowej oraz w Grybowie. Naukowcy ustalają także historyczny genotyp łososia, którym będzie zarybiana Biała Tarnowska.

Realizowany projekt pomoże też w przywróceniu historycznego zasięgu skójki gruboskorupowej - małża, który jest naturalnym filtratorem wód i jednocześnie wskaźnikiem czystości wód. Planowane są również działania na rzecz powstrzymania spadku liczebności płaza - kumaka górskiego.

Biała Tarnowska jest prawobrzeżnym dopływem Dunajca o długości ponad 100 kilometrów. Jej dolina stanowi bardzo ważny korytarz ekologiczny, spajający ze sobą cenne obszary objęte ochroną w sieci Natura 2000.

Projekt "Przywrócenie drożności korytarza ekologicznego doliny rzeki Biała Tarnowska" jest współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Fundusz Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko.RGR

PAP - Nauka w Polsce

ls/bsz

Czy wiesz ĹĽe...? (beta)

Projekt Proteus – projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007–2013. Proteus to ultranowoczesny, zintegrowany system przeznaczony do działań antyterrorystycznych i antykryzysowych realizowany przez konsorcjum wiodących ośrodków naukowo-badawczych w Polsce. Działania służb mają wspomagać m.in. trzy wielofunkcyjne roboty, samolot bezzałogowy oraz mobilne centrum dowodzenia. System ma być w całości zintegrowany, co jest innowacją w skali światowej i stanowi poważne wyzwanie dla inżynierów pracujących przy projekcie. Realizacja projektu rozpoczęła się w 2009 roku, a jego zakończenie planowane jest na rok 2013.

Rzeki Białorusi mają charakter nizinny i reżim śnieżno-deszczowy. Ich łączna długość wynosi około 51 tys. km. Zamarzają od grudnia do końca marca. Dział wodny stanowi Grzęda Białoruska. Białoruskie rzeki należą do zlewisk:

Sozologia (gr. sódzo=ochraniam, sódzein=ochraniać + lógos=nauka) - nauka o czynnej ochronie środowiska naturalnego, nauka zajmująca się problemami ochrony środowiska, przyczynami i następstwami niekorzystnych zmian w strukturze i funkcjonowaniu układów przyrodniczych (ekologicznych), zmian wynikających z rozwoju cywilizacji oraz sposobami zapobiegania im i łagodzenia ich skutków. Sozologia to nauka zajmująca się problemami ochrony przyrody i jej zasobów, bada przyczyny i skutki przemian w naturalnych lub zmienionych przez człowieka układach przyrodniczych, zachodzących na skutek procesów antropogenicznych. Poszukuje skutecznych sposobów zapobiegania degradacji środowiska, w zakresie środowiska wodnego zajmuje się jego ochroną przed zanieczyszczeniem, eutrofizacją i degradacją wód. W ramach sozologii są opracowywane praktyczne metody działania zmierzające do zapobiegania lub łagodzenia skutków niekorzystnych zmian środowiska.

Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej we Wrocławiu – jeden z siedmiu Regionalnych zarządów gospodarki wodnej powołanych w Polsce. Podlega on Prezesowi Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej i obsługuje dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej, będącego faktycznym organem administracji rządowej niezespolonej, realizującym zadania związane z utrzymywaniem wód i urządzeń wodnych oraz pełniącym funkcję inwestora w zakresie gospodarki wodnej, w obszarze swego działania. Siedzibą organu jest Wrocław.

Kanał Odpływowy (Przewał Widawski) – to kanał we Wrocławiu, stanowiący element zabezpieczenia przeciwpowodziowego miasta – kanał przeciwpowodziowy. Zlokalizowany jest we wschodniej części Wrocławia, pomiędzy osiedlami Strachocin i Swojczyce. Wybudowany został w celu umożliwienia przerzutu części wód wezbraniowych na rzece Odra, do rzeki Widawy i tym samym przeprowadzenia ich poza centrum miasta. Jego długość wynosi ok. 2,5 km. Stanowi on uzupełnienie węzła wodnego Bartoszowice–Opatowice, który umożliwia sterowanie przepływem wód przez Wrocławski Węzeł Wodny. Możliwości kanału w czasie powodzi w 1997 r. były zdecydowanie nie wystarczające i wynosiły do 150 m/s. Planowana jest modernizacja tego elementu ochrony przeciwpowodziowej Wrocławia, poprzez inwestycję polegającą na jego przebudowie, tak aby istniała możliwość przerzucenia 320 m/s wody wezbraniowej z Odry do Widawy, co stanowić ma około 10% ilości wód powodziowych, którą ma mieć możliwość przeprowadzić cały Wrocławski Węzeł Wodny. Odpowiedzialny za modernizację obwałowań na terenie Wrocławia i za budowę przerzutu do rzeki Widawy będzie Dolnośląski Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych we Wrocławiu oraz Pełnomocnik Rządu ds. Programu dla Odry 2006.

Wał przeciwpowodziowy – sztuczne usypisko w kształcie pryzmy najczęściej o trapezowym przekroju poprzecznym. Wznoszone wzdłuż rzeki w pewnym oddaleniu od jej koryta, które otaczając tereny zalewowe wzdłuż rzeki (międzywale) tworzy większe koryto (a w praktyce czasami także pewien rezerwuar) dla przewidywanych wód powodziowych, przeciwdziałając jednocześnie rozlaniu się tych wód na chronione w ten sposób tereny sąsiednie (zobacz: polder). Zazwyczaj ma znaczną długość, odpowiednio do ukształtowania doliny i chronionych przed zalaniem terenów zagospodarowanych.

Wał przeciwpowodziowy – sztuczne usypisko w kształcie pryzmy najczęściej o trapezowym przekroju poprzecznym. Wznoszone wzdłuż rzeki w pewnym oddaleniu od jej koryta, które otaczając tereny zalewowe wzdłuż rzeki (międzywale) tworzy większe koryto (a w praktyce czasami także pewien rezerwuar) dla przewidywanych wód powodziowych, przeciwdziałając jednocześnie rozlaniu się tych wód na chronione w ten sposób tereny sąsiednie (zobacz: polder). Zazwyczaj ma znaczną długość, odpowiednio do ukształtowania doliny i chronionych przed zalaniem terenów zagospodarowanych.

Dodano: 25.03.2011. 00:19